Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Ut pulsi recurrant? In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Duo Reges: constructio interrete. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Quid me istud rogas? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Hoc non est positum in nostra actione.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt, quodcumque veri simile videatur.

In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt.
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Restatis igitur vos;
Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Ut pulsi recurrant?: Cui Tubuli nomen odio non est?
Bork: Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Qui convenit?: Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Reguli reiciendam;: Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Easdemne res?: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Numquam facies.: Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.

Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem,
Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret
Pythagoreorum disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat,
addisceret?

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura
profectae subito a sapientia relictae sint.